เอวญฺจ ปน วตฺวา โพธิสตฺโต อุมฺมุกํ คเหตฺวา ตํ สนฺตาเสตฺวา ปลาเปสิฯ โส อุปฺปติตฺวา วนํ ปกฺขนฺโต ตถา ปกฺขนฺโตว อโหสิ, น ปุน ตํ ฐานํ อคมาสิฯ โพธิสตฺโต อภิญฺญา จ สมาปตฺติโย จ นิพฺพตฺเตตฺวา ตาปสกุมารสฺส กสิณปริกมฺมํ อาจิกฺขิ, โสปิ อภิญฺญา จ สมาปตฺติโย จ อุปฺปาเทสิฯ เต อุโภปิ อปริหีนชฺฌานา พฺรหฺมโลกปรายณา อเหสุํฯ

สตฺถา ‘‘น, ภิกฺขเว, อิทาเนว, โปราณโต ปฏฺฐายเปส กุหโกเยวา’’ติ อิมํ ธมฺมเทสนํ อาหริตฺวา สจฺจานิ ปกาเสตฺวา ชาตกํ สโมธาเนสิฯ สจฺจปริโยสาเน เกจิ โสตาปนฺนา, เกจิ สกทาคามิโน, เกจิ อนาคามิโน เกจิ อรหนฺโต อเหสุํฯ ‘‘ตทา มกฺกโฏ กุหกภิกฺขุ อโหสิ, ปุตฺโต ราหุโล, ปิตา ปน อหเมว อโหสิ’’นฺติฯ

กปิชาตกวณฺณนา ทสมาฯ

สิงฺคาลวคฺโค ทสโมฯ

ตสฺสุทฺทานํ –

สพฺพทาฐี จ สุนโข, คุตฺติโล วิคติจฺฉา จ;

มูลปริยายํ พาโลวาทํ, ปาทญฺชลิ กิํ สุโกปมํ;

สาลกํ กปิ เต ทสฯ

อถ วคฺคุทฺทานํ –

ทฬฺหวคฺโค จ สนฺถโว, กลฺยาณธมฺมาสทิโส;

รูหโก ทฬฺหวคฺโค จ, พีรณถมฺภกาสาโว;

อุปาหโน สิงฺคาโล จ, ทสวคฺคา ทุเก สิยุํฯ

ทุกนิปาตวณฺณนา นิฏฺฐิตาฯ

3. ติกนิปาโต

1. สงฺกปฺปวคฺโค

[251] 1. สงฺกปฺปราคชาตกวณฺณนา